December en Winterblues

December, dé maand van feestdagen en gezelligheid. Sinterklaas is alweer in het land en de Kerstman is zijn laatste koffers aan het pakken om ook naar Nederland te vertrekken. Het blijft cliché maar wat vliegt zo'n jaar toch voorbij! 

Ik persoonlijk heb ontzettend veel zin in de feestdagen. Zaterdag eerst Sinterklaas vieren, gezellig met mijn ouders, broertje en oma. Een zak vol met mooie cadeau's uitpakken, lekkere pepernoten en chocola naar binnen werken en vooral veel gezelligheid. Maar voor het zover is zal ik eerst nog 2 cadeautjes moeten kopen en 5 gedichten moeten maken. (Iemand tips?!) Zoals gewoonlijk heb ik alles weer tot het laatste moment uitgesteld, dus morgen zal ik wel flink in de stress zitten. 

Na sinterklaas wisselen we de sinterklaasversiering snel om voor een mooie, grote boom in de woonkamer. Op eerste kerstdag komt de familie van mijn moeders kant gezellig eten. 2e kerstdag doen we elk jaar een leuk uitstapje met het gezin, waar we heen gaan is een verrassing. Niet iedereen heeft er net zoveel zin in als ik. Mijn oom houdt bijvoorbeeld helemaal niet van kerst. Hij wilde eronderuit komen door samen met zijn vriend op vakantie te gaan. Helaas is zijn vriend een enorm gezelligheids mens, dus pech voor hem, maar kerst viert hij toch echt met zijn familie in Nederland. 

Ondanks dat ik de decembermaand echt heerlijk vindt heb ik wel 1 minpuntje; Het is echt verschrikkelijk koud. En dan heb ik het niet over een beetje bibberingen, nee, mijn handen zijn vaak blauw van de kou. Ik verlang weer naar de zomermaanden wanneer je lekker in het zonnetje buiten kan zitten. Ik kon afgelopen lente niet vroeg genoeg beginnen met bikini's en zomerjurkjes aanschaffen. Maar de zomervakantie was nog niet afgelopen of de pepernoten en handschoenen lagen in de winkel. In december regent het, is het koud, is iedereen ziek en is het extreem glad.

Je bed is heerlijk warm als je wekker s'ochtends om 7 uur gaat. De vloer niet. Je bent spierwit, want je zomerkleurtje heb je in Oktober toch echt vaarwel moeten zeggen. Op de fiets naar school is het steenkoud. Je bent er pas net of je verlangd alweer terug naar je bedje. Iedereen kijkt zo boos dat dat je eigen humeur ook niet ten goede komt. Dan ook nog de vreselijk harde ijsballen in je gezicht terwijl je probeert te voorkomen om uit te glijden. 

Natuurlijk is het gezellig om met een kopje thee en een dekentje voor de openhaard te zitten. Maar toch, de winter zou verboden moeten worden.