Stijn en Carmen zijn dolgelukkig. Ze hebben een prachtige dochter, allebei een eigen bedrijf en leuke vrienden, ze leven als god in Amsterdam. Totdat hun leven een onverwachtse wending neemt en er borstkanker wordt geconstateerd bij Carmen. Op slag veranderd hun wereld in een rollercoaster-rit langs artsen en ziekenhuizen. Stijn gaat trouw mee naar alle onderzoeken en chemo's, maar stort zich s'avonds in het nachtleven.
Vorig jaar moest ik voor school verplicht dit boek lezen. De zin was ver te zoeken maar na het 3 weken uit te stellen en met een deadline over 4 dagen begon de tijd toch echt te dringen. Met tegenzin pakte ik het boek, kroop in mijn bed en begon te lezen. Sinds ik het boek opgepakt heb, heb ik het ook niet meer neergelegd voor ik het uithad.
Ik leefde mee met Carmen, die elke behandeling dapper onderging en zich heel sterk hield. Ik was boos op Stijn omdat hij continu vreemdging terwijl zijn vrouw doodziek was. Maar had vooral bewondering voor deze 2, liefde is tegen alles bestand en dat blijkt maar weer uit dit boek. Het einde heb ik met tranen in mijn ogen gelezen.
Toen ik hoorde dat het boek verfilmd werd kon ik niet wachten tot hij eenmaal in de bioscoop zou draaien. Na lang wachten was het toch eindelijk 26 November en kwam hij uit. Ik had alleen een probleem; niemand wilde mee. Ex-prins zag het niet zitten om tussen allemaal snikkende vrouwen te zitten. Moeders vond het boek niet leuk. Vriendinnen hadden geen geld en geen behoefte om de film te zien. Tsja, wat moet je dan?
Na lang smeken en met puppy ogen kijken heb ik mijn ex-prins toch zo ver gekregen om mee te gaan. Dus daar zaten we dan zaterdag. In een bomvolle zaal vol met allemaal vrouwen. Aan het eind van de film zat iedereen te snikken, ook ik had het moeilijk. Wauw wat een prachtige film. En wat zag ik naast me? De altijd stoere ex-prins die een traantje wegpinkt. HA - daar kan ik hem nog jaren mee pesten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten